"Κυριακές στο πανί"

Αφιέρωμα στο Νέο Κύμα του Τσέχικου Κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960

• 15/5 - Τζο ο Λεμονάδας
  
  

• 22/5 - Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν
  
  

  Υπόθεση:

  Η ταινία ξεκινά με τον Μίλος Χρμα, που ετοιμάζεται να δουλέψει ως υπάλληλος τοπικού σταθμού τρένου, εμφανιζόμενος αρκετά περήφανος με τη στολή του. Ο πρωταγωνιστής αφηγείται για το τι κάνει η οικογένειά του, με τον πατέρα του να κάθεται όλη μέρα, μετά από πρόωρη συνταξιοδότηση. Ο Μίλος συνδέεται με μία όμορφη κοπέλα, τη Μάσα, με την οποία όμως διατηρεί πλατωνική σχέση. Στο σταθμό αναπτύσσει φιλικές σχέσεις με έναν συνάδελφό του, τον Χουμπίτσκα, ο οποίος χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα έχει μία εύκολη σεξουαλική ζωή, σε αντίθεση με τον Μίλος.

  Ο Μίλος περνάει ένα βράδυ με την αγαπημένη του Μάσα, όμως κατά τη διάρκεια της ερωτικής τους συνεύρεσης εκσπερματώνει πρόωρα και στη συνέχεια αδυνατεί να ολοκληρώσει τη σεξουαλική πράξη. Απογοητευμένος, αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του, κόβοντας τις φλέβες του σε ένα ξενοδοχείο. Τη ζωή του σώζει τελικά ένας υπάλληλος. Στο νοσοκομείο, ο Μίλος αποκαλύπτει στον γιατρό το πρόβλημα του και ο τελευταίος τον καθησυχάζει πως πρόκειται για κάτι συνηθισμένο και του προτείνει ως λύση να κάνει διάφορες άλλες σκέψεις κατά τη διάρκεια του σεξ (π.χ. το ποδόσφαιρο) καθώς και να συνευρεθεί με μία μεγαλύτερη και πιο έμπειρη γυναίκα από αυτόν.

  Ωστόσο, ένα άλλο περιστατικό αναστατώνει τον σταθμό: ο Χουμπίτσκα, κάνει σεξ με μία υπάλληλο του σταθμού, παίζοντας παράλληλα ένα παιχνίδι με σφραγίδες, γεμίζοντας το πόδι της και τους γλουτούς της με σφραγίδες. Αυτό, το βλέπει η μητέρα της και το θεωρεί μεγάλη προσβολή, αλλά δεν μπορεί να βρει πουθενά το δίκιο της. Παράλληλα, ο Μίλος, ψάχνει χωρίς επιτυχία μία γυναίκα πιο έμπειρη. Ένα βράδυ, φτάνει στο σταθμό μία ώριμη γυναίκα, η οποία ήταν μέρος της αντίστασης. Κατόπιν συνεννόησης με τον Χουμπίτσκα, ο οποίος γνωρίζει για το πρόβλημα του Μίλος, η γυναίκα δέχεται να κάνει σεξ μαζί του. Μαζί της φέρει και έναν εκρηκτικό μηχανισμό, ώστε να ανατινάξουν ένα τρένο των Ναζί, που κουβαλούσε πολεμοφόδια.

  Την επόμενη μέρα ο Μίλος είναι χαρούμενος. Η μητέρα της υπαλλήλου προσπαθεί να βρει το δίκιο της με τη βοήθεια ενός συνεργάτη των Ναζί, τον Ζέντνιτσεκ, ο οποίος κατόπιν ανακρίσεως διαπιστώνει ότι η κοπέλα δεν εξαναγκάστηκε να κάνει σεξ και απλώς θα τιμωρούσε τον Χουμπίτσκα για αλόγιστη χρήση ναζιστικών συμβόλων. Στο ενδιάμεσο, ο Μίλος αναλαμβάνει να κάνει εκείνος την ανατίναξη. Έτσι, ανεβαίνει κάπου ψηλά και ρίχνει τον μηχανισμό επάνω στο τρένο, όμως ένας Ναζί στρατιώτης τον βλέπει και τον πυροβολεί, και ο Μίλος πέφτει νεκρός επάνω στο τρένο, το οποίο μετά από σειρά εκρήξεων ανατινάζεται. Η τελευταία σκηνή της ταινίες δείχνει σοκαρισμένους τους ανθρώπους του σταθμού, με τον Χουμπίτσκα να ξεσπάει σε γέλια και το κύμα της έκρηξης να φέρνει πίσω στον σταθμό το καπέλο του Μίλος.

   

  https://www.youtube.com/watch?v=Igc0Jp62kEg

  
  
  
  
   

• 29/5 - Οι έρωτες μιας ξανθιάς
  
  Υπόθεση:
  
  Προτού η «Φωλιά του Κούκου» και το «Αμαντέους» του χαρίσουν δύο Όσκαρ, ο Μίλος Φόρμαν γινόταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Τσεχικού Νέου Κύματος χάρη σε αυτή την ταινία.
  

  Μια κοπέλα της εργατικής τάξης από μια επαρχιακή πόλη της Τσεχίας περνάει ένα βράδυ με ένα από τα μέλη ενός μουσικού συγκροτήματος της Πράγας. Όταν αυτός δεν ξαναδίνει σημεία ζωής, η νεαρή Άντουλα παίρνει τη βαλίτσα της και πηγαίνει να τον βρει στο σπίτι του, στην πόλη, όπου αυτός μένει με τους γονείς του και μετατρέπει το σπίτι σε ένα χάος.

   Ο Μίλος Φόρμαν κατευθύνει και καθιστά προσφιλή μια ιστορία σπασμένων υποσχέσεων, ραγισμένων καρδιών, με επίκεντρο την καθολικότητα της αγάπης. Η τελική απογοήτευση προϊδεάζει ήδη πικρά το τέλος της Άνοιξης της Πράγας, που ήρθε δύο χρόνια μετά την προβολή της ταινίας, το 1968, μεταθέτοντας τις προσδοκίες εκείνης της νεολαίας.

  Η ταινία γυρίστηκε το 1965 στην Τσεχοσλοβακία. Τρία χρόνια αργότερα, μετά τα γεγονότα στην Πράγα, ο σκηνοθέτης της φεύγει για την Αμερική. Η επιτυχία της ταινίας λειτούργησε κάτι σαν διαβατήριο. Ήταν υποψήφια, το 1967, για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσης Ταινίας, ενώ το 1965 ήταν υποψήφια για Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας. Κέρδισε το Bodil Award από τους Κριτικούς Κινηματογράφου Δανίας, το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στα Φινλνανδικά Jussi Awards. Το περιοδικό Empire, την κατέταξε 89η, στις 100 Σπουδαιότερες Ταινίες του Παγκόσμιου Κινηματογράφου.

  https://www.youtube.com/watch?v=2wN7COyj0k4